« شاید به دلیل زندگی با موسیقی به فلسفه‌ی موسیقی علاقه‌مند باشید و از این‌که می‌بینید ذائقه‌ی شما گاهی شخصی و نامتعارف است، و گاهی این ذائقه‌ حتا متفاوت از ذائقه‌ی کسانی است که شور و اشتیاق مشترک زیادی با شما دارند، سردرگم شده‌اید. شاید تا به حال کنجکاو شده‌اید که بدانید بر چه اساس برخی آثار موسیقی از آثار دیگر مهم‌تر پنداشته می‌شوند و در این‌باره که آیا موسیقی معنایی دارد یا نه تأمل کرده باشید. شاید از قدرتی که موسیقی برای تهییج و به گریه‌انداختن ما دارد در شگفت شده باشید. شاید هم دل‌مشغول مطالبی که در روزنامه‌ها خوانده‌اید؛ آیا ترقّه‌گذاشتن در پیانو و سپس، آتش‌زدن آن واقعاً موسیقی است؟ این موضوع‌ها مرا نیز سردرگم کرده، و باعث شده تا برخی پاسخ‌ها در این‌باره را بررسی کنم. و پرسش‌هایی که من مطرح می‌کنم، عمدتاً، پرسش‌هایی‌اند درباره‌ی ارزش موسیقی، درباره‌ی ویژگی‌های فردی ارزیابی‌های ما، و درباره‌ی شیوه‌ای که موسیقی را به دلیل قدرتی که برای متأثرکردن ما دارد ارزش‌مند می‌دانیم»

(از مقدمه‌ی کتاب)