استیون شویرو
استیون شویرو (۱۹۵۴) عمدتاً در زمینه‌هایی چون فلسفه، نقد فرهنگی، زیباشناسی، نظریه‌ی فیلم، علمی‌تخیلی، نظریه‌ی تاثیر/عاطفه، سوبژکتیویته، رئالیسم گمانه‌ای و مارکسیزم فرهنگی می‌نویسد. او دکترایش را در سال ۱۹۸۱ از دانشگاه ییل گرفت و سال‌هاست که در دانشگاه‌های آمریکا از جمله واشنگتن و وِین در زمینه‌هایی چون مطالعات سینما و نقد فیلم، مطالعات رسانه و ارتباطات، ژانر و نظریه‌ی فیلم، مطالعات فرهنگی و زمینه‌های مرتبط مشغول تدریس است. نخستین کتاب شویرو، «شور و افراط: بلانشو، باتای و نظریه‌ی ادبی» در ۱۹۹۰ منتشر شد و در ادامه، تاملات او به حیطه‌های دیگری نیز گسترش یافت، از جمله؛
نظریه‌پردازی در حیطه‌ی سینما خصوصاً در کتاب‌های «بدن سینمایی» (۱۹۹۳) و عاطفه‌ی سینمایی (۲۰۱۰)، رئالیسمِ گمانه‌زن، مطالعات درباره‌ی آلفرد نورث وایتهد، کوئینتین میاسو، ژیل دلوز، و جلوه‌های فرهنگ عامه‌پسند(از داستان‌های علمی‌تخیلی تا موزیک‌ویدئوهای پاپ و نظریه‌ـ‌داستان یا تئوری‌ـ‌فیکشن)، مطالعات درباره‌ی جامعه‌ی شبکه‌ای ـــــ به‌ویژه در کتابِ «متصل: یا زیستن در جامعه‌ای شبکه‌ای یعنی چه؟» (۲۰۰۳)، پسامدرنیسم و شتاب‌گرایی (با نظر به ریشه‌هایش در مانیفست کمونیستی و نقد اقتصاد سیاسی)، و زیباشناسی پس از کانت با نظر به مفهوم فرایند نزد وایتهد و دلوز، در «بی‌ضابطه یا بدون سنجه» (۲۰۰۹)، و دیگرها.
کتاب «سوءشناخت» (۲۰۱۷) شویرو برنده‌ی جایزه‌ی معروف «علمی‌تخیلی و فرهنگ تکنولوژیک» شده است و واپسین اثرش «قصه‌بافی‌های افراطی» (۲۰۲۱) خط سیر نظریِ پیش‌گفته را از خلال بررسی سه رمان، یک نوولا، و چند داستان کوتاهِ علمی‌تخیلی و برخی موزیک‌ویدئوها، جلو می‌برد. کتاب «بدون محدودیت سرعت» که به زودی در نشر بان منتشر می‌شود، معرفی موجزی از نظرگاه و شیوه‌ی کار این نویسنده‌ی معاصر ارائه می‌هد و در سه بخش سامان یافته است؛ بخش نخست جزوه‌ی فشرده‌ی شویرو درباره‌ی شتاب‌گرایی است که به فصل‌مشترکِ اقتصاد سیاسی و ژانر علمی‌تخیلی اتکا دارد؛ بخش دوم میان پهنه‌های زیباشناسی و اقتصاد سیاسی پیوندهایی می‌زند و مرزهای میان این عرصه‌ها را در بستر مطالعات فرهنگی می‌کاود؛ و سومین بخش چند تک‌نگاری را دربرمی‌گیرد. این اولین اثر از شویرو است که به فارسی منتشر می‌شود.