Carlo Ginzburg

کارلو گینزبورگ (متولد ۱۹۳۹) تاریخ‌نگار ایتالیایی و از چهره‌های شاخص حوزه‌ای به شمار می‌رود که با عنوان «تاریخ خُرد» (microhistory) شناخته می‌شود. گینزبورگ فرزند لئونه و ناتالیا گینزبورگ است که هر دو از نویسندگان تأثیرگذار در فرهنگ و ادب ایتالیا در قرن بیستم بوده‌اند. حوزه‌ی مطالعه‌ی او به طور عمده متمرکز بر دوره‌های متقدم عصر مدرن اروپا و رنسانس ایتالیا بوده که طیف متنوعی از موضوعات از قبیل آیین‌های پاگانی در زندگی دهقانان این دوره، تفتیش عقاید و رویه‌های قضایی در پیگرد محکومان به جادوگری در قرون میانه، رویکردهای معطوف به امور فردی در تاریخ‌نگاری و اندیشه‌ی گزین‌گویانه‌ی متفکرانی چون نیچه را در بر می‌گیرد. از آثار شاخص او می‌توان به «پنیر و کرم‌ها: کیهان از منظر یک آسیابان قرن شانزدهمی»، «نبردهای شبانه: جادو و آیین‌های زراعی در قرون شانزدهم و هفدهم»، و مجموعه مقالاتی در کتابی تحت عنوان «سرنخ‌ها، اسطوره‌ها و روش تاریخی» اشاره کرد. کتاب «مورلی، فروید، شرلوک هولمزِ» گینزبورگ، ترجمه‌ی مهدی حبیب‌زاده، در نشر بان منتشر شده است.